Nadat we in het begin van onze reis nog veel steden – of wat daar voor Nieuw-Zeelandse begrippen voor moet doorgaan – hebben bezocht, stond nu de natuur op het programma. En die mag er zijn op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland.
Vanuit Dunedin zijn we verder naar het zuiden gereden waar we in de Catlins een aantal prachtige plekken hebben bezocht. En behalve de wegen (gravel) werd ook het weer steeds onvoorspelbaarder, maar onze Nissan Sunny op leeftijd hield zich goed. Als het weer ons niet goed gezind is, passen we ons reisritme daar gewoon op aan door een middagje te lezen, een blog te schrijven of gewoon niks te doen.
Het grote voordeel van in het laagseizoen reizen is de rust bij de toeristische attracties. De charme van een waterval is toch een stuk minder als er 10 mensen met een selfiestok naast je staan, en daar hebben we echt geen last van. Ook kunnen we hostels die in de top van Tripadvisor staan een dag van te voren boeken (of gewoon helemaal niet). Dat maakt het reizen lekker ontspannen.
Nadeel: in veel hostels zitten vooral mensen die ergens in de plaats werken en die gaan vooral met elkaar om. Daar leg je minder makkelijk contact mee. Sowieso is dit een land waar veel mensen naast het reizen ook werken. Vooral Duitsers. Je herkent hun accent natuurlijk bijna niet, maar wij vermoeden dat 80% van het hostelpersoneel hier Duits is.
De natuur betekent ook dat dit een actiever gedeelte van onze reis is. We hadden tot nu toe wel een paar wandelingetjes gemaakt maar de afgelopen weken hebben we ook een paar serieuze hikes gedaan. Zo hebben we bij Wanaka Roys peak beklommen (2.20u geklommen, stond 3 uur voor) en hebben we de Abel Tasman Coast Track gelopen (3 dagen). Op zich niet verkeerd want voor mensen die normaal wel een keer of 5 per week sporten waren we tot nu lekker lui geweest.
De Abel Tasman Coast Track was één van de hoogtepunten tot nu toe. Wat was dat fantastisch! We hebben 2 nachten in prachtig gelegen hutten in het park doorgebracht. Deze hutten zijn redelijk primitief, al had de eerste eerste hut wel verlichting op zonne-energie. Even wennen voor vooral Hanneke dat je ’s ochtends niet kunt starten met een warme douche (wel goed voor de lifestyle change). De sterrenhemel ’s nachts, de wandelroute met verlaten strandjes ’s middags en de goede sfeer in de hutten ’s avonds maakten echter alles goed.
Wat ook veel goedmaakt is dat autorijden hier leuk is. Dat vinden zelfs wij, en we hebben er beiden normaal echt een hekel aan. De mooiste autorit tot nu toe was de rit van Te Anau naar Milford Sound. Milford Sound is een gigantisch fjord waar het bijna altijd regent, wat er voor zorgt dat er overal watervallen naar beneden stromen (en het dus extra mooi maakt). We hebben, net als iedereen daar doet, een cruise gemaakt door het fjord. De foto’s zijn misschien mooi maar geloof ons; het is echt nog 100x mooier en indrukwekkender.
We zijn nu aan onze laatste dagen op het Zuidereiland bezig. Gisteren hebben we vanuit een klein vliegtuigje een walvis bekeken en eergisteren waren we bij een waterval waar een grote groep jonge zeehondjes aan het spelen waren. Het is hier dus best saai, maar we slaan ons er wel doorheen ;-).
Is dit alles wat jullie hebben gedaan? Nee hoor, we hebben ook nog:
- Geslapen op een boerderij met dit prachtige schaap
- Invercargill bezocht, een saaie stad in het zuiden met een goede brouwerij
- Een paar wijngaarden bezocht en om 11:00 ’s ochtends wijn geproefd
- Onze ogen uitgekeken op plekken waar de zee zo krachtig is dat er grotten en/of ‘blowholes’ zijn ontstaan
- De Franz Josef & Fox gletsjers bezocht aan de westkust
- Nog veel meer maar het gaat er niet om zo veel mogelijk in een blog te proppen toch?
Voor regelmatigere updates zie: Twitter Hanneke | Twitter Niek | Instagram Hanneke | Instagram Niek.
Een nieuwe lading foto’s is te vinden op Flickr.
Ka kite!
Hanneke en Niek
Geef een reactie